میانگین پائین امید به زندگی ، آینده ، سرقت ، بدبختی ، افسردگی جوونا، دق مرگ شدن پیرا، موعد چک ، مسکن ، اعتیاد ، کلاه برداری ، طلاق ، نهایتا خودکشی و...

اینا واژه هایی هستن که شاید هر روز چند بار از این ور و اون ور میشنویمشون.اونقدر برامون عادی شدن که خیلی ساده از کنارشون میگذریم!

واقعا چی میخواد بشه؟ با خودمون چی کار داریم میکنیم؟ واقعا چی میخوایم بشیم؟ بچه ها چه گناهی کردن؟ چرا باید افکار غلطمون رو به اونا انتقال بدیم؟ مگه نه اینکه هیچ نوزادی بدون اراده ی خودش به دنیا اومده و پدر و مادر تربیتش میکنن؟

جوون،دختر خانم،آقا پسر،مادر مهربون،پدر دلسوز تا تغییر دادن رو از خودمون شروع نکنیم نمیشه.بابا نمیشه! ننداز گردن جامعه!

عزیز دل بیا از خودمون استارت بزنیم.